Zullen we even stoppen met oordelen?!

Oordelen, we doen het allemaal. Soms onbewust, maar vaak doen we het ook bewust. Waarom doen we dat eigenlijk? Want zelf schieten we er weinig mee op. Dus zullen we allemaal gewoon even stoppen met oordelen? Daar word het leven echt een stuk leuker van.

WAAROM OORDELEN WE EIGENLIJK?

Op zich hoeft oordelen overigens helemaal niet negatief te zijn. Een oordeel kan ook ontzettend positief zijn, bijvoorbeeld als je iemand ziet waarvan je denkt “wauw, die ziet er leuk uit”. Maar als we het over oordelen hebben, gaat het toch meestal over de negatieve kant van oordelen. Als iemand die vrouwelijke collega altijd een beetje nors kijkt, denken we al snel “pf, wat een bitch”. Waarom doen we dat eigenlijk? Ik denk zelf dat we gewoon altijd alles willen weten. En als we niet weten waarom iemand iets op een bepaalde manier doet, dan maken we er zelf wat van op basis van wat we zien (of wat we denken te zien). En misschien is het ook wel gewoon jaloezie?

SOCIAL MEDIA.

Vooral op social media lijkt het wel een trend te zijn om te oordelen over wild vreemden. Bijna dagelijks zie ik op Facebook of Instagram wel een foto voorbijkomen van bijvoorbeeld een vrouw die overgewicht heeft. En de reacties die onder zo’n post geplaatst worden zijn echt niet mals! Waarom vinden we het normaal om ons negatief uit te laten over iemand die niet eens kennen? We kennen het verhaal van deze vrouw helemaal niet en toch vinden we het nodig om haar voor weet ik veel wat uit te schelden.

SCHOOLPLEIN MAFFIA.

Niet alleen op social media oordelen we heel snel, maar wat dacht je (meestal) moeders onder elkaar. Op het schoolplein bijvoorbeeld. Ik heb daar zelf gelukkig geen last meer van, omdat onze meiden met een bus naar school en het dagcentrum gebracht worden. Maar toen wij Nadia zelf nog naar school brachten en ophaalden? Oei, geroddel en (voor)oordelen waren daar de orde van de dag. “Kijk haar dan.. ze zal wel weer…” nou ja, vul het zelf maar in. Echt belachelijk gewoon. En weet je, ik ben echt geen heilig boontje.. Ik heb mijzelf er ook schuldig aan gemaakt, maar als ik daar nu op terugkijk vraag ik mij wel af waar ik in godsnaam mee bezig was. 

WE SCHIETEN ER ZELF NIKS MEE OP! 

Zoals ik eerder al aangaf willen we gewoon altijd alles van iedereen weten, dat zit gewoon in ons. En als we geen antwoord (kunnen) krijgen, dan gaan we af op wat we zien of horen en maken daar zelf iets van. Op zich is daar niet zoveel mis mee, tenminste als we daar verder niks mee doen. Maar daar gaat het vaak fout, als wij ergens iets van vinden dan “moet” iedereen dat ook gelijk weten. En dan word jouw mening ineens heel groot, veel mensen horen wat jij ervan vind en doen er nog een schepje boven op. 

Even terug naar de foto van de vrouw met overgewicht. Als ik zou zeggen dat ik vind dat zij er niet gezond uitziet, dan zegt de volgende al snel dat die vrouw er gewoon niet uit ziet of dat ze zou moeten stoppen met eten. En daar zal het dan waarschijnlijk niet bij blijven. Ik krijg bij het lezen van zulke comments echt last van plaatsvervangende schaamte. We kennen het hele verhaal van deze vrouw niet, we gaan er vanuit dat ze ongezond bezig is. Als deze vrouw al de comments zou lezen, dan kan ik me niet voorstellen dat ze daar gelukkiger van word of denkt “joh, misschien moet ik toch een beter voor mijn lichaam gaan zorgen”. Alle oordelen zorgen er voor dat zij zich alleen maar erger gaat voelen. En wijzelf? Wat schieten wij er mee op? Voelen wij ons dan beter als haar, of beter over onszelf? 

ALS JE NIKS VRIENDELIJKS KUNT ZEGGEN..

Ik denk ook dat het te maken heeft met onzekerheid. Als wij niet zo blij met onszelf zijn en we zien iemand die er bijvoorbeeld net even anders uitziet, dan schuiven we onze mening vaak niet onder stoelen of banken. Dan moeten we die persoon laten weten wat wij van hem of haar vinden. Schieten wij daar zelf iets mee op? Nee! Of nou ja, misschien heel even. Misschien voelen we onszelf dan even een paar minuutjes helemaal goed, maar ook dat gevoel zakt weer af. En de persoon waar wij iets over te zeggen hadden? Die heeft er in veel gevallen heel lang last van.. Is dat echt wat wij willen bereiken? Ik denk het niet. Dus waarom zouden we het dan blijven doen? Kunnen we niet gewoon stoppen met oordelen? Kunnen we niet gewoon vasthouden aan de bekende uitspraak “als je niks vriendelijks kunt zeggen, zeg dan gewoon niks”!

 

Wat denk jij, oordelen we niet allemaal een beetje te veel en te snel?

 

Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter

Uitgelichte afbeelding gemaakt door Daniel Trapman Fotografie