Ze kan niet vertellen wat er is..

Boos en huilend kijkt ze mijn kant op, ik vraag haar wat er is en neem haar bij mij op schoot. Wild zwaait ze met haar armen om zich heen en rukt zich los. “Bus.. school.. K3!!” roept ze hard en begint wild te stampen. Dat is duidelijk, ze is boos! Maar waarom ze zo boos is? Geen idee. Aan ons de lastige taak om erachter te komen waarom ze zo boos is, want ze kan niet vertellen wat er is..

ZE KAN ONS NIET VERTELLEN WAT ER IS..

Mede door haar taalontwikkelingsstoornis kan ze niet vertellen wat er is. Ze kent voldoende woorden, ze kent verschillende emoties en gevoelens, maar ze kan haar boosheid en frustratie niet uitten zoals wij dat doen. Lang heb ik gedacht dat het niet communiceren echt alleen aan haar taalontwikkelingsstoornis lag, maar inmiddels weet ik dat dat niet zo is. Haar autisme speelt hierin vooral een hele grote rol. Kinderen met autisme hebben vaak moeite met communiceren. Sommige kinderen zullen helemaal niet gaan praten, anderen gaan later praten.

Alyssa kent dus voldoende woorden, maar bij een groot deel van de woorden weet ze niet wat ze betekenen en dus niet wanneer ze ze moet gebruiken. En wat krijg je dan? Dan gooit ze er een aantal woorden uit om nog eens extra duidelijk te maken dat ze boos is.

ZIE ER MAAR EENS ACHTER TE KOMEN.

Veel van deze uitbarstingen zien wij wel aankomen. Vaak komt het dan omdat ze iets niet mag, of omdat ze even moet wachten. Maar er zijn ook steeds vaker momenten dat ze uit het niets zo boos wordt. Het ene moment is ze lekker aan het dansen en dan ineens gooit ze haar boze woorden eruit. Op die momenten is het toch echt heel erg lastig om erachter te komen waarom ze zo boos is. Als ik haar vraag wat er is voedt dat haar boosheid vooral. Ze kan mijn vraag niet beantwoorden.

Op haar eigen manier probeert ze wel iets duidelijk te maken, maar dat hebben we niet altijd door. We moeten eigenlijk constant kijken naar de signalen die ze afgeeft. Zo kan ze bijvoorbeeld heel boos een bepaalde richting oprennen, stoppen en dan heel hard lachen. Dat klinkt waarschijnlijk nietszeggend, maar dan probeert ze dus duidelijk te maken dat ze daar iets wil.

Op andere momenten missen wij de signalen en hebben wij totaal geen idee wat er aan de hand is of wat er gebeurd is. Op die momenten zit er eigenlijk maar 1 ding op.. haar even gecontroleerd uit laten razen. Gecontroleerd, omdat ze er ook heel erg in kan blijven hangen. Dan veranderd de boosheid in een heuse meltdown. En die willen we toch het liefste voor zijn, als het even kan.

TOOSTEN EN AFLEIDEN.

Aangezien ze dus niet kan vertellen wat er is, is het troosten soms ook lastig. Zolang ze in haar boosheid en verdriet zit laat ze zich niet zo makkelijk aanraken. Ik probeer haar op die momenten wat rustiger te krijgen door haar af te leiden. Niet met een snoepje of iets dergelijks, maar door even iets geks te doen. Even gek op en neer springen of heen en weer rennen. Dan kijkt ze even op en doet boos mee. Als ik dan zeg dat we niet boos kunnen gaan rennen zucht ze even , droogt haar tranen en rent dan met mij mee. Tadaa, weg boze bui. Na het rennen neem ik haar even op schoot om te knuffelen en dan is het voor haar ook weer goed.

IK SNAP HAAR FRUSTRATIE WEL.

Het werkt natuurlijk niet altijd op deze manier, maar door even iets geks te doen leid ik haar af van hetgeen (wat het dan ook is) wat haar zo boos maakt. Dat wil overigens niet zeggen dat het altijd makkelijk is om iets geks te bedenken. Soms ben ik zelf ook moe, of is het de zoveelste bui van de dag. En dan zijn er ook gewoon de momenten dat er niks is wat ik kan doen, dat ik er zelf gefrustreerd van raak..

Maar dan bedenk ik me “hoe zou ik het vinden als anderen niet snappen wat ik bedoel?” Ik denk, of nee.. ik weet, dat ik daar ook niet zo heel blij van zou worden. En die gedachte helpt om mijn eigen irritatie of frustratie los te laten en haar te helpen. Zelfs als ik er echt niet uitkom kan ik er voor haar zijn, door er gewoon te zijn. Door in haar buurt te zijn zonder iets te zeggen of te doen, zodat ze in ieder geval ziet en voelt dat ik haar niet afwijs of in de steek laat.