Ze begrijpt er helemaal niks van

De Lock down waar we nu (weer!) inzitten kwam voor velen niet als een verrassing, voor mij ook niet. Het zat er natuurlijk al wel aan te komen. Wat voor mij wel als een verrassing kwam, is Alyssa’s reactie hierop. Ze begrijpt er helemaal niks van.

ZE BEGRIJPT ER HELEMAAL NIKS VAN.

Nu krijgt Alyssa sowieso niet veel mee van de ellende waar we nu al ruim 9 maanden in zitten. Door haar beperkingen krijgt ze niet zo heel veel mee van de wereld om haar heen. Of nou ja, dat zeg ik verkeerd. Ze leert de wereld om zich heen steeds beter kennen, maar de dingen die er allemaal afspelen in de wereld daar krijgt ze niet zo veel van mee.

Mondkapjes vind ze grappig, zodra ze mijn mondkapje ziet wil ze ‘m op. Ze kijkt er buiten dus ook niet vreemd van op als ze iemand met een mondkapje op ziet lopen. Waarschijnlijk komt dat ook omdat ze al vaak genoeg dokters en zusters met een mondkapje op heeft gezien. Maar waarom iedereen ineens een mondkapje draagt? Daar begrijpt ze niks van. En waarom veel mensen helemaal panisch reageren als iemand een keer moet niezen? Ook dat snapt ze niet “hatsjoe he mama?!”

NOG 1 DAGJE SCHOOL EN DAN LEKKER VAKANTIE.

Maandagavond voordat ik haar naar bed bracht vertelde ik haar, dat ze de volgende dag nog 1 keertje naar school ging en dat ze daarna heel lang vakantie had. Ze haalde haar schouders op en keek me alsof ze zeggen wou “het zal allemaal wel”. ’s Avonds werd dan officieel duidelijk dat de scholen woensdag dicht zouden gaan. Ik was al druk aan het bedenken hoe ik de komende weken door zou gaan komen met allebei de meiden thuis. Ik nam me ook voor om dinsdag in alle rust nog wat dingen af te ronden. Maar dat liep toch even anders.

Alyssa moest dinsdag al thuis blijven, omdat een leerkracht positief getest was op Corona. Fuck, was mijn eerste gedachte.. Nu is het natuurlijk maar 1 dagje, maar dat dagje had ik goed kunnen gebruiken.

De volgende ochtend vertelde ik Alyssa dat ze nu al lekker vakantie had. Ze leek het wel prima te vinden, af en toe vroeg ze wel of school nu klaar was, maar daar bleef het wel bij. Via Instagram vertelde ik nog tegen de moeder van een klasgenootje dat ik het “geluk” had dat Alyssa er zo weinig van mee krijgt. Tenminste dat dacht ik, want nog geen uur later begon het “ik wil naar school”-drama..

BOOS EN HEEL ERG VERDRIETIG.

Hoe leg je aan een kindje met diverse beperkingen uit dat ze voorlopig niet naar school mag? Want zeggen dat de school nu dicht is en dat niemand nu naar school mag dat komt niet binnen. Ze is dan ook heel erg boos en verdrietig, want ze wil naar school. En ik snap het heel goed hoor, want we hebben haar niet goed voor kunnen bereiden op de vakantie.

Hopelijk nemen haar boosheid en verdriet snel wat af, want ik vind het erg lastig om haar zo te zien worstelen. Voor nu blijf ik benoemen dat de school dicht is en dat ze vakantie heeft. En probeer ik haar af te leiden en leuke dingen te doen, vooralsnog werkt dat niet echt.. het verdriet is te groot.

We komen er wel gewoon doorheen met Alyssa hoor, maar hoe is voor nu nog heel even de vraag.

MOCHT JE NOG “AFLEIDING” TIPS HEBBEN, DAN HOOR IK HET GRAAG! ♥

Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter