Welkom thuis lieve Nadia

Afgelopen zondag hebben wij eindelijk het gesprek kunnen voeren waar wij al zolang naar uitgekeken hebben. Het gesprek waar wij Nadia eindelijk konden vertellen dat ze op zeer korte termijn definitief naar huis komt.

Nadia heeft een aantal jaar niet thuis kunnen wonen vanwege haar beperking en bijkomende problematiek. Ze heeft op een woongroep gewoond voor kinderen en jongeren met een licht verstandelijke beperking en gedragsproblematiek. In de weekenden was ze wel gewoon thuis bij ons.

Het was de moeilijkste beslissing ooit om Nadia ergens anders te laten wonen. Wij wouden dit natuurlijk niet, maar eigenlijk hadden we geen andere keuze. Het was een moeilijke tijd voor haar én voor ons..
Zowel Nadia als wijzelf hebben keihard gewerkt om op een goede manier met haar beperking en problematiek om te gaan. En hoe moeilijk het ook was, het heeft wel gewerkt, Nadia heeft op de woongroep zo ontzettend veel geleerd en ze is er een stuk rustiger geworden. Het gaat zelfs zo goed dat ze vandaag definitief naar huis kon komen! Wij zijn eindelijk weer compleet.

Vanmiddag hebben wij Nadia voor de laatste keer bij de woongroep opgehaald. Voor Nadia was dit, logisch, een moeilijk moment. Ze heeft zo’n beetje alle mogelijke emoties doorlopen, van verdriet tot “pff, gaan we nou”. Maar gelukkig heeft ze wel op een goede manier afscheid kunnen nemen!

Ik ga jullie nu niet wijsmaken dat alles vanaf nu perfect en vlekkeloos zal gaan lopen, want wij weten heel goed dat het met ups en downs zal gaan. Nadia heeft een hele andere aanpak en benadering nodig dan de meeste kinderen van haar leeftijd, maar dat geeft niet. Het belangrijkste is dat ze nu weer thuis is waar ze ook hoort. Zodat we lekker gek kunnen doen wanneer we willen, want ja dat kunnen Nadia en ik heel erg goed!

Nu gaan we de komende dagen alles eens goed op het gemak doen, zodat Nadia even kan bijkomen van alle emoties en alle spanning. Oh en alle kleding, troep en prulletjes die ze op de woongroep had een plekje geven op haar kamer. En geloof me, daar gaat wel even wat tijd in zitten 😀