We worstelen allemaal wel ergens mee
Op Instagram kwam ik laatst een afbeelding tegen die mij een beetje is bijgebleven. De afbeelding had te maken met mentale gezondheid, dat daar nog zo’n taboe op ligt. En dat vind ik zo stom. Net alsof je alleen maar dingen mag delen die positief zijn. Nou trust me, het is zoveel belangrijker dat we ook de mindere dingen kunnen delen zonder dat daar dan gelijk over geoordeeld word. Want laten we eerlijk zijn.. we worstelen allemaal wel ergens mee.
WE HEBBEN ALLEMAAL ONZE “INNER DEMONS”.
We hebben allemaal zo onze issues waar we mee worstelen. Dingen die we hebben meegemaakt, dingen waar we als een berg tegenop zien of de druk die wij op onszelf leggen. Aan de buitenkant is het vaak niet te zien dat er zoveel in ons hoofd speelt. Zelf heb ik jarenlang geworsteld met de nasleep van pesten. Mensen die dichtbij mij stonden wisten dat ik het zwaar met mijzelf had, maar voor de rest was het voor de buitenwereld niet te zien. Wel kreeg ik commentaar dat ik eens wat meer moest lachen of wat gezelliger moest doen. Maar hoe doe je dat als je het gevoel hebt dat er niks te lachen valt?
DAT JE HET NIET ZIET, BETEKENT NIET DAT HET ER NIET IS.
Het is eigenlijk mens-eigen om af te gaan op wat we zien. Zien we iemand die er “gewoon” goed uitziet, dan gaan we er van uit dat het ook goed met die persoon gaat. We kijken niet verder dan onze neus lang is. En dat is ook helemaal niet zo gek, want veel van ons doen zo ontzettend goed ons best om te verbergen voor de buitenwereld dat er iets is. Iets waar we zelf soms moeilijk uit komen. We houden onszelf vaak ook voor dat we het allemaal zelf wel kunnen oplossen en vragen daarom niet om hulp. We vragen niet om hulp, omdat we vaak bang zijn om zwak gevonden te worden. Of dat een ander ons niet serieus neemt. Die afwijzing wil je niet en daarom ga je zo goed en zo kwaad als je kan verder.
WAAROM LIGT ER EEN TABOE OP PRATEN OVER DINGEN DIE NIET GOED GAAN?
Ik heb het al vaker gezegd, maar alles lijkt wel perfect te moeten zijn. Is iets niet perfect, waarom zou je het dan delen? Vooral op social media lijkt dat zo te zijn, maar in het dagelijks leven is dat vaak ook zo. We vertellen elkaar de leuke en gezellige dingen, maar de dingen waar we ons zorgen over maken of bang voor zijn daar hebben we het niet over. Ligt dat aan de ander? Of ligt het toch echt aan jezelf? Ik denk dat het een combinatie van beiden is.
Iemand vertellen over je angsten en zorgen doe je gewoon niet zo makkelijk. Want wat zal de ander dan van je denken? En nemen ze je wel serieus? Voordat we überhaupt iemand iets durven vertellen proberen we al in te schatten hoe die persoon gaat reageren. Soms weet je gewoon al of die persoon wel wil horen wat je te zeggen hebt. En als je dan eindelijk de stap hebt durven nemen om iemand in vertrouwen te nemen, dan kan het zijn dat hij of zij totaal anders reageert als je gehoopt had.
SOMS WETEN ANDEREN GEWOON NIET HOE ZE MOETEN REAGEREN.
Vaak is het ook geen onwil, soms is het ook gewoon moeilijk om te reageren als iemand je in vertrouwen neemt. Je wilt niet met dooddoeners aankomen en je wil de ander niet het gevoel geven dat het niks voorstelt. Sommige dingen komen ook gewoon rauw op je dak vallen, waardoor je onbedoeld bot of juist overdreven reageert.
LAAT DE ANDER WETEN DAT JE ER BENT.
Het belangrijkste is dat je er voor die persoon bent. En als je niet weet wat je moet zeggen, dan kun je dat ook gewoon zeggen. Dat is altijd nog beter dan niks zeggen of met een cliché komen zoals “ah joh, zo erg is het niet. Het komt wel goed”. Natuurlijk is dat ontzettend lief en goed bedoeld, maar erg effectief is het niet. En soms is een arm op diegene heen slaan al genoeg. Laat diegene zijn of haar verhaal vertellen en luister zonder een oordeel te vellen.
“It’s okay not to be okay” – Jessie J
Zoals ik eerder al aangaf, we worstelen allemaal wel ergens mee.. dus je bent echt niet alleen. Worstel jij ergens mee en kom je er zelf niet uit? Er is altijd wel iemand die naar je wil luisteren. Vind je het echt moeilijk? Begin dan klein, zeg tegen die vriend of vriendin dat je even niet zo lekker in je vel zit. Waarschijnlijk verbaasd die vriend of vriendin je, door oprecht geïnteresseerd te vragen wat er is. Hij of zij is er echt niet alleen om leuke dingen te delen ♥
Durf jij de mindere momenten uit je leven met anderen te delen? Of hou je alles liever voor jezelf?
Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter
2 reacties
Mama Isidore
Mooi verwoord. Het is zo jammer dat we allemaal te druk bezig zijn om perfect te spelen. Daardoor blijven de problemen liggen, dat terwijl samen er misschien een oplossing voor zou zijn. Maar wat je zegt, het begint met durven uitspreken en echt luisteren naar elkaar.
missdudeblogging
Dank je wel! Het is absoluut waar wat je zegt!