Wat mijn pesters mij geleerd hebben..

Een tijdje geleden schreef ik een openhartig artikel over mijn tijd op het voortgezet onderwijs. Ik vertelde jullie dat ik een aantal jaar gepest werd en wat dat met mij gedaan heeft. Ik heb heel erg veel lieve reacties op dat artikel gehad en reacties van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Toch vind ik het goed om ook te schrijven wat voor positiefs het mij heeft opgeleverd, wat mijn pesters mij geleerd hebben.

Het positieve uit een negatieve situatie.

Als jijzelf ook gepest bent, dan hoop ik met heel mijn hart, dat je er net als mij iets positiefs uit hebt kunnen halen. Nu ik dit zo typ besef ik mij heel goed, dat dit enorm raar klinkt. Maar hoe erg de pesterijen ook waren en hoe pijnlijk het ook was, ik heb er wel heel veel van geleerd. Maar je zult vast wel begrijpen dat dat niet zomaar ging. Er zijn echt wel jaren overheen gegaan voordat ik ook maar iets positiefs kan zien. Nu ben ik op het punt gekomen dat ik kan zeggen; het lag niet aan mij.

Het lag niet aan mij.

Het word zo vaak gezegd dat het niet aan jou ligt, maar aan degene die pest. En dat is ook zo, maar dat voel je zelf pas zo als je daar aan toe bent. Dan pas kun je dat echt geloven. Er word ook vaak gezegd dat degene die pest, dat doet omdat hij of zij ergens onzeker over is. Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Vaak zal onzekerheid ook wel een rol spelen, maar ik denk dat ze vooral stoer willen zijn en doen. 

In mijn geval denk ik dus dat het niet zo zeer was dat mijn pesters onzeker waren, nu weet ik dat natuurlijk niet zeker maar dat denk ik. Zoals ik in mijn vorige artikel al schreef; ik ben nooit populair geweest, ik deed gewoon mijn eigen ding en dat was blijkbaar heel anders dan hoe en wat de meeste leeftijdsgenoten deden. Vooral in de eerste jaren hield ik me totaal niet bezig met trendy kleding en make-up. Ik droeg wat ik lekker vond zitten en that’s it. En dan val je, hoe stom ook, al snel buiten de boot.

Nu, jaren later, weet ik heel goed dat het niet aan mij lag. Ik gedroeg me gewoon anders en daar is natuurlijk niks mis mee. Zoals ik in het begin al zei, hebben de jaren van pesten mij niet alleen veel pijn gedaan, maar het heeft mij ook heel veel geleerd.. over mijzelf.

Wat mijn pesters mij geleerd hebben.

Wat ze mij dan geleerd hebben? Om te beginnen hebben ze mij geleerd dat ik een sterk persoon ben. Op het moment van het pesten was dat misschien niet altijd zo, maar ik ben er zonder kleerscheuren van af gekomen. Ik heb mijzelf staande gehouden, waar anderen dachten of hoopten dat ik in zou storten. Ook hebben ze mij geleerd dat niet iedereen die aardig tegen je doet, je ook echt aardig vind. En ik weet dat dat niet positief klinkt, maar het heeft mij wel geleerd om goed te kijken en aan te voelen of iemand mijn vertrouwen wel waard is. En daar heb ik nu absoluut profijt van.

Het belangrijkste wat ik hiervan geleerd heb is zonder twijfel, dat ik goed genoeg ben. Niet iedereen zal mij leuk of aardig vinden, dat hoeft ook zeker niet. Maar ik heb geleerd om me er niet door te laten leiden als iemand mij niet leuk vind zoals ik ben. Ik probeer mij niet meer te veranderen voor anderen. En nu vraag ik mijzelf ook echt af waarom ik dat ooit wel deed. Waarom wilde ik aardig gevonden worden door mensen die mij niks vonden? Stom eigenlijk he.. Ik weet nu heel goed wie ik ben, waar ik voor sta en, ook niet onbelangrijk, wat ik absoluut niet oké vind. 

Het ging natuurlijk niet zomaar van de één op de andere dag.

Ik zou graag zeggen dat ik in korte tijd tot deze inzichten ben gekomen, maar dat is absoluut niet zo. Het is echt een proces waar ik doorheen ben gegaan. En ik heb natuurlijk ook veel hulp gehad van familie en vrienden. Het was een proces vol met vallen en opstaan. Ik heb ontzettend veel gepraat, van mij afgeschreven, mijzelf verwijten gemaakt en ik ben gewoon heel erg boos en verdrietig geweest. Pas daarna kwam het accepteren dat dit gebeurd is en dat ik er niks aankan veranderen. Er is ook niks wat ik anders had kunnen doen. 

Helaas is het ook niet iets wat ik ooit helemaal kwijt zal raken, er zijn momenten dat ik er toch nog wel een beetje last van heb. Maar het grote verschil is, dat ik er nu niet te lang meer stil bij sta. Ik vind ook dat ik mij er best even rot over mag voelen, ik gun mijzelf dan een uurtje om het te voelen en daarna vol goede moed weer door. En weet je, het heeft mij ook gemaakt tot de persoon die ik nu ben.. En die persoon mag er best zijn ♥

Heb jij ervaring met pesten of de nasleep ervan? 

Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter