TOS deel 3: Ervaringsverhaal van Malu

Vorige week heb ik jullie het verhaal van Ilse, over haar dochter  mogen vertellen. Vandaag deel ik het verhaal van Malu met jullie.

MALU, MAMA VAN YAEL.

Mijn gevoel zei dat er iets niet in orde was

Ons zoontje heeft altijd wel gebrabbeld, maar toen hij 2 jaar was sprak hij amper. Papa, mama, opa en oma waren ongeveer de enige woorden die hij zei. Daar maakte ik mij toch wel zorgen over.. Ik wist wel dat het nog vroeg was, maar toch. Mijn instinct zei dat er iets niet klopte. Bij het consultatiebureau werden mijn zorgen weggewimpeld, net als door iedereen in mijn omgeving. Ik werd neergezet als overbezorgde moeder,dat was heel vervelend. Na een aantal maanden heb ik daarom zelf contact opgenomen met een logopediste. Zij merkte ook dat er iets meer speelde en heeft ons zo goed geholpen, uit testen die de logopediste deed bleek ook dat er iets niet in orde was. Zij heeft ons toen doorverwezen naar Kentalis en zo is het balletje gaan rollen.

ONDERZOEKEN EN TESTEN.

Yael zijn oren bleken niet goed te zijn. Toen hij 2,5 was kreeg hij buisjes, dat hielp al heel veel. Hij kon met 3 jaar gaan starten op de vroegbehandeling van Kentalis, 4 dagen per week ging hij erheen. En wat een eye opener was dat! Hij ging met sprongen vooruit en werd weer een vrolijke peuter die genoot. Dit was zo ontzettend anders dan de tijd dat hij naar het kinderdagverblijf ging. Daar zat hij niet lekker in zijn vel, hij werd ook niet begrepen door de pedagogisch medewerkers. Als wij hem ophaalde was er alleen maar negatieve informatie over Yael. Ik heb daar uitgelegd dat Yael communicatief niet vaardig genoeg was en zich daarom fysiek uitte, maar daar werd niets mee gedaan. Zo slecht, je zou toch mogen verwachten dat ze daar voldoende kennis hebben om dit soort problemen op te merken?

De medewerkers van het kinderdagverblijf deden niks met Yael’s communicatieproblemen

Bij de vroegbehandeling was dit wel anders. Hij werd begrepen waardoor hij weer beter in zijn vel ging zitten. Yael’s papa is gestopt met werken zodat hij Yael zelf naar de vroegbehandeling kon brengen en hem weer op kon halen. De beslissing om Yael naar de vroegbehandeling te laten gaan is echt de beste beslissing ooit geweest. Voorheen was zijn gedrag soms echt heel moeilijk, omdat wij hem niet begrepen en hij ons niet. Nu is dat zoveel anders, het is weer gezellig en rustig in huis.

OVERDUIDELIJK EEN TOS.

Uit testen en onderzoeken is gebleken dat Yael een ernstige TOS heeft. Hij gaat nu naar groep 1 van cluster 2 onderwijs van Kentalis. Yael heeft het ontzettend naar zijn zin, de juf begrijpt hem en speelt goed in op hem. Hij is ook zo vooruit gegaan. Op 3 jarige leeftijd zei hij in totaal 8 woordjes en nu zegt hij 2, soms 3 woordjes achter elkaar.

Er is flink wat aan vooraf gegaan, maar nu gaat het goed met Yael en met ons als gezin. Wat wel vervelend is, is dat familie bijvoorbeeld niet in wilde zien dat een TOS niet zomaar “laat beginnen met praten is” dat er veel meer bij komt kijken. Wij hebben in de loop van de tijd een manier ontwikkeld om goed met Yael’s TOS om te gaan. Wij begrijpen hem en hij begrijpt ons.

Lieve Malu, bedankt voor je verhaal. Ik wens jullie het allerbeste toe ♥

Heb jijzelf een verhaal dat je, via mijn blog, wilt delen? Stuur mij dan een berichtje 🙂

Volg je mij al op social media?  Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter