inzicht Archieven - My Dudelicious life

Hoe heerlijk zou het zijn als we onze tijd zo in konden delen, dat alles wat aandacht nodig heeft deze aandacht ook zou krijgen? En dan op zo’n manier dat we er niet gestrest van raken. Gewoon de perfecte balans tussen werk en gezin. Klinkt heerlijk, hè? Helaas is het niet zo simpel te realiseren, hoe komt dat toch?

WAAROM IS HET ZO MOEILIJK OM DIE BALANS TE VINDEN?

Soms duurt het jaren om de, voor jou, perfecte balans tussen werk en gezin te vinden. En soms vind je die balans ook helemaal niet. Voor sommige mensen is dat overigens geen probleem. Maar als je zoveel behoefte hebt aan wat meer balans in je leven, dan kan het voor chaos en frustratie zorgen en daar word je natuurlijk niet vrolijk van. Waar ligt het toch aan dat we het zo moeilijk vinden om die balans te vinden?

Een reden zou kunnen zijn dat je niet helemaal helder hebt waar je tijd en aandacht precies heengaat. Of je hebt het juist wel helder, maar vind het lastig om hier verandering in te brengen. Want, hoe en waar begin je?

BRENG IN KAART WAAR JE PRECIES TEGEN AAN LOOPT.

Als je iets wilt veranderen is het wel zo handig om te weten wat je dan precies wilt veranderen. Ga voor jezelf eens na wat er nu precies niet lekker loopt. Waar besteed jij het meeste tijd aan? Ben je daar tevreden mee, of wil je juist meer tijd aan andere dingen besteden? Als je dit voor jezelf duidelijk hebt, dan kun je aanpassingen maken. Hou eens een week bij wat je allemaal doet op een dag. Wat valt je daar aan op?

PRIORITEITEN STELLEN.

Kijk eens goed naar wat je allemaal moet doen. Is elke taak of afspraak echt zo belangrijk? Ik weet bijna zeker dat er wel een paar dingen tussen staan die eigenlijk helemaal niet zo belangrijk zijn. Oké, ze moeten misschien wel gedaan worden, maar moet dat echt per se direct gebeuren? Of kan die stapel wasgoed best even tot morgen wachten? En misschien is er ook wel iemand anders die het van je over kan nemen. Of dat nou over werk gaat of iets in het huishouden, er is vast wel iemand die jou kan en wil helpen.

MAAK EEN FUNCTIONELE PLANNING.

Ik zou echt niet weten waar ik zonder een goede planning zou zijn, maar met gewoon een planning maken red ik het niet. Een planning moet namelijk wel functioneel zijn. Gewoon lukraak alles opschrijven wat er gedaan moet worden werkt niet zo motiverend. Het word dan waarschijnlijk een mega lange takenlijst, waarvan je eigenlijk al weet dat het je niet gaat lukken om dat in 1x af te krijgen. Dat schiet ook niet echt op hè?!

Lees ook 5 tips om productiever te werken

Besteed daarom voldoende tijd aan het maken van een planning. Bedenk tijdens het plannen hoeveel tijd je ongeveer nodig hebt om een taak af te ronden. Het is ook erg handig om alle taken over een aantal dagen te verdelen. Hou dan wel even goed in de gaten welke taken echt de prioriteit hebben en plan alles niet te strak in. Je weet namelijk van te voren niet wat er eventueel nog tussendoor komt. Plan niet alleen je werkgerelateerde taken of afspraken in, maar ook de afspraken die je met de kinderen of je partner maakt.

WEES NIET ZO STRENG VOOR JEZELF!

De belangrijkste tip is misschien wel dat je wat liever voor jezelf moet zijn. Krijg je niet alles af? Jammer dan! Je bent ook maar gewoon een mens en geen robot. Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je iets niet af krijgt? Of is het echt zo’n ramp om een collega of een familielid om hulp te vragen? Toegeven dat iets niet helemaal lukt wordt door veel mensen gezien als een teken van zwakte. Maar dat is het dus absoluut niet! Het is juist een teken dat je weet waar jouw grenzen liggen en je laat ermee zien dat je jouw grenzen bewaakt.

Vergeet ook zeker niet om tijd voor jezelf te nemen. Of beter gezegd, tijd voor jezelf in te plannen. Het leven is al druk genoeg. Niet alleen qua werk, maar wat dacht je van je gezin en je sociale leven. Om dat vol te kunnen houden zul je echt wat meer aan jezelf moeten denken. Een half uurtje per dag is al voldoende om even wat rust voor jezelf te creëren.

WAT IK JE NOG EXTRA MEE WIL GEVEN..

Zoals ik eerder in dit artikel al aangaf, is het vinden van balans een lastig dingetje. Ik hoop dat mijn tips je een stukje zullen helpen, of je in ieder geval een beetje inzicht hebben gegeven. En als je de balans hebt gevonden is het goed om te weten dat je er wel alert op moet blijven, dat de balans jou geeft wat je nodig hebt. Het kan zo maar zijn dat wat nu voor jou prettig werkt, over een tijdje totaal niet praktisch meer is. Wat nu op dit moment prettig werkt, kan over een paar weken totaal niet handig meer zijn.

Heb jij nog aanvullende tips? Deel ze dan in de reacties.

Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter

Een tijdje geleden schreef ik een openhartig artikel over mijn tijd op het voortgezet onderwijs. Ik vertelde jullie dat ik een aantal jaar gepest werd en wat dat met mij gedaan heeft. Ik heb heel erg veel lieve reacties op dat artikel gehad en reacties van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Toch vind ik het goed om ook te schrijven wat voor positiefs het mij heeft opgeleverd, wat mijn pesters mij geleerd hebben.

Het positieve uit een negatieve situatie.

Als jijzelf ook gepest bent, dan hoop ik met heel mijn hart, dat je er net als mij iets positiefs uit hebt kunnen halen. Nu ik dit zo typ besef ik mij heel goed, dat dit enorm raar klinkt. Maar hoe erg de pesterijen ook waren en hoe pijnlijk het ook was, ik heb er wel heel veel van geleerd. Maar je zult vast wel begrijpen dat dat niet zomaar ging. Er zijn echt wel jaren overheen gegaan voordat ik ook maar iets positiefs kan zien. Nu ben ik op het punt gekomen dat ik kan zeggen; het lag niet aan mij.

Het lag niet aan mij.

Het word zo vaak gezegd dat het niet aan jou ligt, maar aan degene die pest. En dat is ook zo, maar dat voel je zelf pas zo als je daar aan toe bent. Dan pas kun je dat echt geloven. Er word ook vaak gezegd dat degene die pest, dat doet omdat hij of zij ergens onzeker over is. Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Vaak zal onzekerheid ook wel een rol spelen, maar ik denk dat ze vooral stoer willen zijn en doen.

In mijn geval denk ik dus dat het niet zo zeer was dat mijn pesters onzeker waren, nu weet ik dat natuurlijk niet zeker maar dat denk ik. Zoals ik in mijn vorige artikel al schreef; ik ben nooit populair geweest, ik deed gewoon mijn eigen ding en dat was blijkbaar heel anders dan hoe en wat de meeste leeftijdsgenoten deden. Vooral in de eerste jaren hield ik me totaal niet bezig met trendy kleding en make-up. Ik droeg wat ik lekker vond zitten en that’s it. En dan val je, hoe stom ook, al snel buiten de boot.

Nu, jaren later, weet ik heel goed dat het niet aan mij lag. Ik gedroeg me gewoon anders en daar is natuurlijk niks mis mee. Zoals ik in het begin al zei, hebben de jaren van pesten mij niet alleen veel pijn gedaan, maar het heeft mij ook heel veel geleerd.. over mijzelf.

Wat mijn pesters mij geleerd hebben.

Wat ze mij dan geleerd hebben? Om te beginnen hebben ze mij geleerd dat ik een sterk persoon ben. Op het moment van het pesten was dat misschien niet altijd zo, maar ik ben er zonder kleerscheuren van af gekomen. Ik heb mijzelf staande gehouden, waar anderen dachten of hoopten dat ik in zou storten. Ook hebben ze mij geleerd dat niet iedereen die aardig tegen je doet, je ook echt aardig vind. En ik weet dat dat niet positief klinkt, maar het heeft mij wel geleerd om goed te kijken en aan te voelen of iemand mijn vertrouwen wel waard is. En daar heb ik nu absoluut profijt van.

Het belangrijkste wat ik hiervan geleerd heb is zonder twijfel, dat ik goed genoeg ben. Niet iedereen zal mij leuk of aardig vinden, dat hoeft ook zeker niet. Maar ik heb geleerd om me er niet door te laten leiden als iemand mij niet leuk vind zoals ik ben. Ik probeer mij niet meer te veranderen voor anderen. En nu vraag ik mijzelf ook echt af waarom ik dat ooit wel deed. Waarom wilde ik aardig gevonden worden door mensen die mij niks vonden? Stom eigenlijk he.. Ik weet nu heel goed wie ik ben, waar ik voor sta en, ook niet onbelangrijk, wat ik absoluut niet oké vind.

Het ging natuurlijk niet zomaar van de één op de andere dag.

Ik zou graag zeggen dat ik in korte tijd tot deze inzichten ben gekomen, maar dat is absoluut niet zo. Het is echt een proces waar ik doorheen ben gegaan. En ik heb natuurlijk ook veel hulp gehad van familie en vrienden. Het was een proces vol met vallen en opstaan. Ik heb ontzettend veel gepraat, van mij afgeschreven, mijzelf verwijten gemaakt en ik ben gewoon heel erg boos en verdrietig geweest. Pas daarna kwam het accepteren dat dit gebeurd is en dat ik er niks aankan veranderen. Er is ook niks wat ik anders had kunnen doen.

Helaas is het ook niet iets wat ik ooit helemaal kwijt zal raken, er zijn momenten dat ik er toch nog wel een beetje last van heb. Maar het grote verschil is, dat ik er nu niet te lang meer stil bij sta. Ik vind ook dat ik mij er best even rot over mag voelen, ik gun mijzelf dan een uurtje om het te voelen en daarna vol goede moed weer door. En weet je, het heeft mij ook gemaakt tot de persoon die ik nu ben.. En die persoon mag er best zijn ♥

Heb jij ervaring met pesten of de nasleep ervan?