Plezier in de sneeuw

Ik zie Alyssa nog enthousiast springen voor het raam. Ze bleef maar naar buiten wijzen “die, die!” De achtertuin zag er ineens heel anders uit dan ze gewend was. In plaats van haar geliefde takjes en steentjes op de grond, zag ze nu alleen maar sneeuw!

De eerste keer echt sneeuw 

Alyssa is vier jaar. In die vier jaar heeft ze natuurlijk wel eens eerder sneeuw gezien, maar dat was dan niet voldoende om er echt in te spelen. Afgelopen zondag lag er dan eindelijk wel voldoende sneeuw! Ik zeg nu wel “eindelijk”, maar eigenlijk vind ik er zelf echt niks aan. Ik vind het er wel heel mooi uitzien en ik snap ook best dat er veel mensen ontzettend blij worden van sneeuw, maar van mij hoeft het niet zo.

Ondanks dat ik geen fan ben, werd ik toch wel een beetje enthousiast voor Alyssa. Toen ik naar de gang liep om haar jas, sjaal en laarzen te pakken, kreeg ze een grote glimlach van oor tot oor op haar gezicht. Ze was helemaal door het dolle heen, stond te springen en te lachen van opwinding en plezier. Ze trok mij gauw mee naar de deur en ze zei wel 10 keer “buite, buite, mama buite”. Zoals jullie waarschijnlijk nu wel weten, kan Alyssa nauwelijks echt praten, dus dit was wel een extra mooi moment! 

Sneeuw beleven

Alyssa kwam er al snel achter dat het niet zo’n succes was om te rennen in de sneeuw 😀 Regelmatig liep ze niet in de sneeuw maar ging ze buikschuivend de tuin door. Met haar vingertjes ging ze over elk sneeuwvlokje dat ze maar kon vinden. Ze speelde niet alleen met de sneeuw, ze ervaarde het echt. Ze ging er helemaal in op, ze pakte een stukje sneeuw en wreef het totdat het in haar handen smolt. Het was voor haar een beleving die nogal wat teweeg bracht.

Sneeuwballen gooien of een sneeuwpop maken zat er niet in, ze vond het veel te leuk om de sneeuwvlokjes op te vangen. Wat ze ook heel leuk vond was kijken wat er onder de sneeuw lag. Lagen de steentjes, waar ze zo gek op is, er nog? Pfieuw, gelukkig lagen ze er nog!

Na een uurtje sneeuwpret vond ik het wel weer genoeg. En ja, ik weet zeker dat ik niet de enige moeder ben die het niet ziet zitten om een hele dag in de sneeuw te spelen 😉 Ondanks dat Alyssa het onwijs leuk vond had het ook wel een keerzijde. 

Door alle nieuwe indrukken die het spelen in de sneeuw met zich meebracht werd het even allemaal teveel voor Alyssa. Ze werd hangerig, jengelig, gefrustreerd en echt niks was meer goed. Kortom, ze was overprikkeld. Zo jammer dat het zo’n uitwerking op haar had. Hierdoor realiseerde wij ons, dat we het toch niet altijd op tijd door hebben. De rest van de dag hebben wij het daarom maar rustig aan gedaan, zodat ze weer even tot zichzelf kon komen. Met hulp van ons, uiteraard.

Hebben jullie (kids) genoten van de sneeuw? Of interesseert het je niet zo? Zoals mij 😀 Laat wat van je horen in de comments ♥ 

Wil je op de hoogte blijven van Miss Dude Blogging? Volg mij dan op Facebook, Instagram en Twitter