Mijn kind heeft een voorkeur ouder!
Een voorkeur ouder?! Nee dat zal mijn kind niet krijgen hoor. Ze zal mij en papa even lief en leuk vinden en belangrijker nog, ze zal naar ons beiden goed luisteren. Tenminste.. dat is hoe ik het van te voren bedacht had. De realiteit is toch net even anders, want mijn kind heeft dus wel een voorkeur ouder.
MAMA OF TOCH LIEVER PAPA?
Het is ontzettend logisch dat een kind op momenten wat meer naar de ene ouder trekt. Je ziet het vaak dat als papa de hele dag werkt, de kinderen helemaal uit hun dak gaan zodra hij weer thuis is. Mama heeft dan de hele dag voor de kinderen gezorgd en ze bezig gehouden. Van mama moesten ze van alles (wat ze dus niet wilden en dat lieten ze mama weten ook!), maar daar is papa dan. Papa is de held, want met papa mogen ze lekker wild en gek doen. En mama? tja wie heeft mama nodig als papa er ook weer is? Oké zo gaat het niet overal en altijd, maar je snapt mijn punt denk ik wel.
MIJN KIND HEEFT EEN VOORKEUR OUDER!
Eigenlijk hebben allebei onze meiden een voorkeur ouder. Nadia heeft een sterke voorkeur voor papa. Wat op zich niet zo vreemd is, omdat ik officieel genomen haar stiefmoeder ben. Alhoewel er ook een tijd is geweest dat ze juist echt enorm naar mij toe trok. Maar goed, Nadia heeft dus een sterke voorkeur voor papa. En Alyssa? Alyssa heeft een hele erge sterke voorkeur voor mij. Het klinkt misschien als een “ideale” situatie dat allebei de meiden een van ons als voorkeur ouder heeft, maar dat is het dus niet.
HET IS GEWOON NIET ZO LEUK.
Sowieso is het niet zo leuk als je als ouder moet toezien dat jouw prinsje of prinsesje niet zoveel van jou wilt weten. In ons geval is het eigenlijk gewoon een beetje problematisch. Alyssa heeft namelijk niet gewoon een voorkeur voor mij, nee ze accepteert veel dingen echt alleen maar van mij. Het is overigens niet zo dat ze niet gek is op papa, want dat is ze wel. Ze vind het heerlijk om met papa gek te doen en over papa heen te klimmen enzo.
Maar is het tijd om naar bed te gaan.. dan moet ik haar naar bed brengen anders gaat het niet goed. En als Alyssa een boze bui heeft dan ben ik degene die haar enigszins kan kalmeren. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Doet ze dit expres? Nee. Al zal er ook echt wel dwarsheid inzitten, want.. peuterpuberteit Dit heeft vooral te maken met Alyssa’s beperkingen.
DAT IS LEKKER MAKKELIJK VOOR PAPA..
Veel mensen denken dat papa dit allemaal wel lekker makkelijk vind. Maar denk er nu eens over na. Hoe zou jij het vinden als jouw kindje ’s nachts krijsend wakker word en je haar niet kan kalmeren? Of hoe jij moet aanzien dat het voor mama soms wel erg zwaar is als ze voor de zoveelste keer al om 01.30 uur beneden zit, omdat jullie kindje gewoon echt niet meer gaat slapen.
Nee dit is dus niet lekker makkelijk voor papa en het is zeker niet leuk voor papa.
HOE GAAN WIJ HIER MEE OM?
Ik ben niet in de positie om hier tips en adviezen over te geven, maar ik kan je wel vertellen hoe wij er mee omgaan en wat we ermee doen.
Alyssa kan haar emoties niet reguleren, dus als zij echt overstuur is ga ik haar niet pushen om zich door papa te laten troosten. Dan troost ik haar zelf (zover als ze dat toelaat, want van mij wil ze soms ook gewoon niks weten). Maar ik stimuleer Alyssa wel zoveel mogelijk om het aan papa te vragen als ze wat te drinken wil of als ze een filmpje wil kijken. Of ik zeg haar dat papa’s knuffels heel goed werken als je moe bent.
Het naar bed brengen is één van de dingen waarvan ik graag zou willen dat papa dat ook een keertje over kan nemen, maar dat is voorlopig nog niet aan de orde. Wel oefenen we ermee door papa mee naar boven te nemen als Alyssa naar bed moet. Dat vind ze prima, zolang ze maar ziet dat ik er ook bij ben.
DE AANHOUDER WINT?
Helaas gaat dat hier (nog) niet op. Ondanks dat het soms enorm lastig is, werkt het voor ons.. in ieder geval voor nu. Uiteraard hopen wij dat er een tijd komt dat papa Alyssa naar bed kan brengen, of dat papa haar kan kalmeren als ze boos is. Maar tot die tijd is mama altijd in de buurt om Alyssa te helpen ♥
“HEEFT JOUW KIND EEN VOORKEUR OUDER? EN HOE GA JE DAAR MEE OM?“
Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter
Eén reactie
Marloes
Op veel vlakken heel erg herkenbaar. Onze jongste (18mnd) wilt ook alles van mama. Vanaf de geboorte is dit eigenlijk al zo. Toen we begonnen met de flesvoeding moest ik echt het huis uit zijn wil de hij het van papa accepteren. Bij enige twijfel of mama in de buurt is gillen tot ik erbij kon zijn.
In het begin lach je er om. Na een tijdje wordt het vervelend voor beide. Papa weet niet waarom en mama vind het af en toe heel erg intens. Wordt hij snachts wakker dan moet papa juist wel naar zijn kamer dan weet hij namelijk geen raad om weer snel in zijn bed gelegd te worden. Komt mama dan is het feest en gaat meneer echt niet meer slapen zonder de buurt wakker te gillen.
De oudste zelfde start, zelfde opvoeding maar totaal geen voorkeuren