Internationale dag voor mensen met een beperking

Vandaag, maandag 3 december 2018, is het de Internationale dag voor mensen met een beperking. En ik als moeder van twee meiden met een beperking kan natuurlijk niet anders dan hier aandacht aan te besteden.

Internationale dag voor mensen met een beperking.

De Verenigde Naties hebben 3 december uitgeroepen tot “de internationale dag voor mensen met een beperking”. Deze dag wordt ook wel wereld gehandicapten dag genoemd.  De reden achter deze internationale dag is tweedelig. Enerzijds om de discussie over gelijke kansen voor mensen met een functionele beperking op de agenda te houden. En anderzijds staat deze dag in het teken van verbinding maken tussen mensen met- en zonder beperking. 

Er lijkt overal wel een nationale of internationale dag voor te zijn?!

Ja, ik snap dat er mensen zijn die zo denken. Bedenk het maar en er is een dag voor. Eerlijk gezegd ben ik er pas achter gekomen dat deze dag bestaat. Toch vind ik het een goed iets. Dit jaar staat het tegengaan van belemmeringen en creëren van een toegankelijke maatschappij voor iedereen centraal. Een van de grote aandachtspunten is vervoer, want dat blijkt een moeilijk iets te zijn. Dit geldt dan vooral voor mensen met een lichamelijke beperking, maar op deze dag staan alle vormen van een beperking centraal. 

Aandacht voor alle mogelijke vormen van een beperking.

Allebei onze meiden hebben een beperking. Bij allebei zie je het niet aan de buitenkant, waardoor er vaak vreemd naar ze word gekeken. Mensen zien ze lopen en hebben dan gelijk bepaalde verwachtingen. Zo verwachten mensen dat Alyssa gewoon antwoord geeft als haar iets gevraagd word. En bij Nadia verwachten ze een redelijk grote vorm van zelfstandigheid. Allebei kunnen ze niet aan deze verwachtingen voldoen en daar vinden mensen vaak wat van.

Ik maak me soms best wel zorgen over de toekomst van de meiden. Niet alleen vanwege hun beperkingen, maar ook over hoe er door de maatschappij tegen ze aan word gekeken. En de voorzieningen die ze nodig hebben, zijn die er nog voldoende in de toekomst? Als je nu kijkt naar alle bezuinigingen in de zorg, vraag ik mij echt af hoe dat in de toekomst zal gaan. Nu hebben onze meiden, op het onderwijs na, geen extra zorg nodig maar je weet nooit hoe het verder zal lopen.

Heeft zo’n dag echt nut?

Tja, ik weet het niet. De problemen en aandachtspunten bestaan al jaren en er is tot op heden nog weinig veranderd. En wat ik persoonlijk erg jammer vind, is dat er vooral gekeken word naar het functioneren van mensen met een lichamelijke beperking. Begrijp me niet verkeerd, dat is absoluut goed dat daar extra bij word stil gestaan. Maar over het verbeteren van de plaats van mensen met een verstandelijke beperking in de maatschappij daar word, naar mijn idee, minder bij stil gestaan. Ik snap wel dat dat lastiger is, maar het is zeker net zo belangrijk. Ik hoop dat er, door deze dag, in ieder geval wat meer begrip komt voor mensen met een beperking.. wat die beperking dan ook is.

 

Maak jij je wel eens (extra) zorgen over jouw toekomst of die van je kinderen?

 

Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter