Ik werd gepest | dit deed het met mij
Eens in de zoveel tijd komt er weer zo’n afschuwelijk verhaal over pesten in de media. Zo’n verhaal wat helaas niet goed afloopt, omdat er niet is ingezien dat de persoon die zo gepest werd zoveel schade heeft opgelopen hierdoor. Dat hij of zij geen uitweg meer zag. Sowieso zijn dit vreselijke verhalen, niemand heeft er een goed woord voor. Voor mij is elk van die verhalen zo pijnlijk en brengt mij dan weer even terug naar het moment dat ik werd gepest. Vandaag wil ik graag delen wat het pesten met mij deed..
HET VOORTGEZET ONDERWIJS.
Ik ben altijd een vrij rustig meisje geweest, zo’n kat uit de boom kijk meisje. Op de basisschool was dat niet zo’n probleem. Ik had veel vriendjes en vriendinnetjes, waar ik op school en buiten schooltijd veel mee afsprak. Maar dan komt het moment dat je afscheid moeten nemen van de basisschool en in mijn geval van mijn vriendjes en vriendinnetjes. Die gingen allemaal naar andere scholen dan mij. Dat vond ik echt lastig, maar ik dacht dat het op de “grote school” ook wel leuk zou worden. Ik was ervan overtuigd dat ik daar ook snel vrienden zou maken.
Vanaf de allereerste dag, je weet het vast nog wel.. die dag dat je je schoolboeken op moet halen en een of ander kennismakings- gedoe moet doorlopen, had ik al in de gaten dat het misschien toch wat lastiger zou worden als ik had gedacht. Ik merkte dat heel veel kinderen elkaar al goed kende en daar stond ik dan. Het eerste schooljaar ging op zich nog best. Maar vanaf het tweede jaar was het drama!
IK WERD GEPEST.
Ik werd gepest. In het begin bleef het bij 1 tot 2 keer in de week wat vervelende opmerkingen in de pauze. Ik ben altijd al stil geweest en zei niet veel terug. Ik hoopte dat het dan ook snel weer over zou zijn. Helaas was dat niet zo, het werd alleen maar erger. Ook waren er steeds meer kinderen die meededen. Eerst kon ik het op zich nog naast mij neerleggen, maar na een tijdje lukte dat niet meer. Ik trok mij steeds meer terug, wat natuurlijk alleen maar meer pesterijen opleverde.
In die tijd ging ik met tegenzin naar school, had veel buikpijn en hoofdpijn. Mijn omgeving heeft er zeker in het begin niet veel van gemerkt. Ik wou ze daar ook niet lastig mee vallen, en ik was bang dat het erger zou worden als anderen zich er mee gingen bemoeien.
Ondanks dat mijn mentor wist wat er aan de hand was én zoveel mogelijk hielp, heeft het pesten tot halverwege mijn examenjaar geduurd. Je zou misschien denken dat het een opluchting was toen het eindelijk klaar was, maar dat was niet zo. Als je namelijk zolang bijna dagelijks het pispaaltje bent, raak je helemaal gestrest als er ook maar iemand jou kant op kijkt. En dan komt de angst “o jee, wat gaan ze nu weer zeggen of doen”.
DE STOMSTE REDEN EVER!
Het ergste aan alles was misschien nog wel de reden waarom ik gepest werd. of nou ja eigenlijk de 3 redenen..
Zoals ik eerder al vertelde was ik een rustig en verlegen meisje. Als je dan niet zo veel vrienden hebt dan is de kans al vrij aanwezig dat je opmerkingen naar je hoofd geslingerd krijgt. Zet nog even een bril op het gezicht van dat verlegen meisje dat niet veel durft te zeggen en je bent er. De pesterijen waren een feit. Maar dan de derde reden, de reden waar ik tot op zekere hoogte nog steeds last van heb.. Mijn voorhoofd! Ja, echt waar. Ik heb een hoog voorhoofd en blijkbaar was dat dé reden om mij het leven zuur te maken.
PESTEN HEEFT MIJ GEMAAKT WIE IK NU BEN.
Ken je die uitspraak “schelden doet geen zeer”? Welke fucker heeft dat bedacht, want daar klopt geen reet van! In de periode dat ik gepest werd was het behoorlijk pijnlijk, maar ook in de jaren daarna nog. Nadat ik klaar was op het voorgezet onderwijs had ik, hoe vreemd dat misschien ook klinkt, eindelijk tijd om even tot rust te komen. Ik kon leuke dingen gaan doen met familie en vrienden. En dat deed ik ook, maar wel met een knoop in mijn maag. Door het pesten ben ik enorm onzeker geworden, al die dingen die er over mijn uiterlijk gezegd werden ben ik gaan geloven. En er zijn momenten geweest dat ik dacht dat mijn vrienden alleen maar uit medelijden met mij omgingen.
lees ook: Weg met onzekerheid!
Gelukkig heb ik het niet voor me gehouden. Ik heb heel wat uurtjes met een aantal vrienden gepraat. Ook met mijn moeder heb ik het er vaak over gehad en dat hielp wel. Ik zal geen illusie scheppen dat de gevoelens ineens over waren, maar het werd een stukje dragelijker.
Ben jij iemand die gepest word? Blijf er dan alsjeblieft niet mee lopen. praat erover met iemand die je vertrouwd ♥
TIJD HEELT ALLE WONDEN?
Ik zou nu heel graag zeggen dat het waar is, dat tijd alle wonden heelt. maar helaas is dat in dit geval niet zo. Het is nu ruim 15 jaar geleden en het beïnvloed mij nog steeds. Ik ben gelukkig niet meer zo super onzeker, maar ik blijf het lastig vinden om contacten te leggen. Want in mijn hoofd ben ik dan soms toch weer dat meisje van toen. Ik ga contacten niet (meer) uit de weg, maar dat heeft echt een hele tijd geduurd. En als je mij pas ontmoet, of van een afstand ziet dan ben ik onbewust best wat afstandelijk en stil, maar als je mij wat beter kent, dan weet je dat ik absoluut geen stil meisje ben. Dus zie je mij ergens lopen en lijk ik verwaand, dan doe ik dat niet expres. Sorry dude.. i’m working on it!
Ik heb deze blog niet geschreven om zielig te doen, of om medelijden te krijgen. Ik heb deze blog geschreven om duidelijk te maken wat voor effecten en gevolgen pesten kan hebben.
Volg jij mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter
Dit vind je misschien ook leuk
Review “Eenvoudig Leven Agenda 2020” + winactie!
Het leed dat zorg regelen heet.. (deel 1)
18 reacties
Sylvahna.nl
Heel herkenbaar. Ik ben ook gepest. De hele basisschool en een groot deel van de middelbare school. Waarom? Ik had sproeten, dus was lelijk. Meer dan dat was het niet. Heeft me heel veel pijn gedaan en best wel getraumatiseerd, want ik vond het daarna doodeng om te socialisen.
missdudeblogging
Wat erg om te lezen. Ik kan echt niet begrijpen waar kinderen/jongeren dit doen. Ze hebben geen idee wat ze aanrichten. Knuffel! x
kiki hasselton
heftig! Ik ben ook gepest, maar dan in de vorm van negeren. Dat was ook erg heftig
missdudeblogging
Dat lijkt me ook vreselijk!
Hippiemeisje
Ik heb niet het gevoel dat ik echt gepest ben geweest, mijn moeder zegt van wel. Volgens mijn psychologe is dat omdat ik het waarschijnlijk amper aandacht heb gegeven dat het geen pesten in mijn beleving is.
Ik heb wel zoiets van: ik vond moeilijk aansluiting bij mijn leeftijdsgenoten. Ook ik was niet Jantje de Voorste op de lagere school, maar had er vriendjes en vriendinnetjes in overvloed en net zoals bij jou ging de overgang naar het middelbaar iets minder vlot. Waaraan het lag? Ik noemde me anders… Soms gek, mijn moeder kan bij hoog en bij laag beweren dat ik gepest werd en ik zit daar dan van “maar nee…” Sommigen konden mij niet uitstaan en op die leeftijd zijn sommigen heel gemeen, meer maak ik er zelf niet van eigenlijk… Oh ja, als je dat voorhad, kwam dat toch door jezelf ook, dat zei ze dan ook wel, dat herinner ik me nog wel.
Ik heb wel al verschrikkelijke dingen van anderen gehoord, echt verschrikkelijke dingen dan…. dan is dat ene briefje in mijn boekentas waar mijn moeder steeds naar refereert, echt niks…
missdudeblogging
Ik denk dat het indd ook te maken heeft met hoe je iets zelf beleefd en ervaart. Je hoort indd echt de meest vreselijke verhalen, die vaak ook niet goed aflopen. Ik kan er echt niet bij waarom kinderen/jongeren dit doen. Ze hebben geen idee wat ze een ander aan doen. En waarom? waarschijnlijk om stoer te willen zijn
Lodi
Zo goed dat je dit op papier hebt gezet. Wie weet wie je kan helpen met je verhaal. Ik snap niet waarom kinderen ( maar ook volwassen) dit doen. Je doet iemand er zo een pijn mee.
Lipstickencupcakes
Wat vreselijk zeg. Ik ben vroeger ook gepest. Bij mij was het andersom, ik werd gepest op de basisschool. Soms heb ik hier best nog last van.
Nicole Orriëns
Pesten is naar. Wat naar dat je de gevolgen nog steeds zo met je mee moet dragen.
Irma
Wat naar zeg! Maar wat goed dat je allemaal opgeschreven hebt / van je af hebt geschreven. Ik wil je nog steeds heel veel sterkte en kracht wensen!
Daisy
Heel herkenbaar is dit! Ik ben altijd een stil en verlegen meisje geweest. Dat ben ik nog (maar minder). Ik draag ook al sinds het lager een bril, had een paar vriendinnen, en had last van acne (nu nog). In het lager onderwijs had ik niet zo last van pesterijen. Bij mij begon het net zoals bij jou in het middelbaar. + omdat ik heel slank ben en 1m65 werd mij vaak gevraagd of ik anorexia had. Dat heeft heel veel met me gedaan. Ik ben heel onzeker over mijn lichaam. Ik weeg op mijn zwaarste 52kg. Nog nooit heb ik meer gewogen maar ben wel een goeie eter. Ik weet dat het gewoon mijn lichaam is dat snel verteerd en daardoor de tijd niet heeft om vetten op te nemen maar toch. Enkele weken geleden nog kreeg ik de belachelijke opmerking van ‘ge moet meer eten’ ‘ge zijt echt wel MAGER’. BAh wat haat ik dat woord!!! Op dat moment kon ik tegen die persoon zeggen van he dat is niet zo. Toch blijven zo’n dingen door je hoofd spoken.
Amanda
De gevolgen van pesten worden vaak onderschat, dus ik vind het heel goed dat je dit deelt. Wie weet help je er maar 1 persoon mee, dan is het het al waard. Het is jammer dat pesten nog dagelijks voorkomt, en tegenwoordig zelfs ook online doorgaat. En even voor de goede orde: je bent goed zoals je bent!
Mariëlle | Me-licious
zelf ben ik ook erg gepest, dit heeft het contact met anderen zeker een andere wending gegeven voor een aantal jaren. Nu een aantal jaar verder heb ik er een hoop van geleerd en veel mooie contacten voor terug gekregen waarvan ik weet dat ze dichtbij me staan en elke second aan aandacht meer dan waard zijn.
Juliette - Strongbody.nl
Wat vreselijk om te horen dat je gepest bent. Ik snap het echt niet waarom mensen dat doen. Ik kan me alleen voorstellen dat ze dat doen omdat ze zelf onzeker zijn. Goed dat je je verhaal op papier hebt gezet…anderen kunnen er heel veel aan hebben!
Pingback:
Pingback:
Pingback:
Pingback: