Het ging even niet zo goed..

Als ik mijn eerder geschreven blogs nog eens goed nalees, zie ik dat het er eigenlijk al een tijd zat aan te komen. Al langere tijd loopt het niet zo lekker en dan is het onvermijdelijk dat je lichaam en je geest je een halt toe roepen. En dat is wat er een aantal weken geleden gebeurde.. het ging even niet zo goed. Inmiddels gaat het weer wat beter, maar het heeft wel een grote impact gehad.

HET IS ER LANGZAAM INGESLOPEN.

Eigenlijk zat het er al langere tijd aan te komen. Het slechte slapen van Alyssa is de afgelopen maanden steeds erger geworden, waardoor ik vaker moe was dan dat ik ergens echt de energie en concentratie voor had. Op Alyssa zelf had het ook negatieve effecten. Haar vrolijke humeur werd  steeds minder en de overprikkeling nam steeds meer de overhand. Als je zelf voldoende energie hebt is het soms al lastig om die overprikkeling goed te kunnen begeleiden, maar als je nergens energie voor hebt is het een heel ander verhaal.

ZORGEN, ZORGEN EN NOG EENS ZORGEN.

Alyssa heeft zo’n 2x per jaar een periode van ongeveer 2 weken dat het even niet zo lekker gaat. Dan is ze boos, opstandig en weet ze zelf ook gewoon niet wat ze met zichzelf aan moet. In eerste instantie dacht ik dat dit gewoon zo’n periode was, maar dat was niet zo. Het bleef erg aanwezig en wat wij ook probeerden.. we kwamen er niet doorheen. Gelukkig hebben wij voor Alyssa een arts die gespecialiseerd is in kinderen met een verstandelijke beperking. Deze arts heeft al die tijd goed met ons mee gedacht (en nu nog steeds). Zo is er een medicatie traject gestart om de ergste prikkels en onrust te verminderen.

Het leek goed te helpen, maar dat was helaas maar tijdelijk. En we kwamen er ook achter dat de medicatie het slaapprobleem verergerde (nachten van hooguit 4 uurtjes slaap waren het nieuwe normaal). Dus moesten we weer op zoek naar iets anders. Deze zoektocht leverde alleen maar meer zorgen op. Gaan we nog wel een oplossing vinden? Hoe ga ik dit in godsnaam volhouden? Naast deze zorgen waren er ook nog andere moeilijke dingen in de familie die ervoor zorgden dat ik constant op “scherp” moest staan.

HET WAS GEWOON NET EVEN TE VEEL.

Natuurlijk was het niet elke dag alleen maar negatief, er waren ook goede dagen, maar alles bij elkaar werd gewoon even te veel. Mijn energie was op, ik was constant gestrest en gespannen en mijn emoties.. tja, die had ik niet helemaal onder controle. Het duurde even voordat ik door had dat ik op deze manier niet verder kon, want een burn-out lag zeker op de loer. Gelukkig had ik dat op tijd in de gaten en kon ik actie ondernemen. Dat deed ik niet alleen, mijn wederhelft heeft mij daarin ook wel een schop onder m’n kont gegeven 😉

EVEN FLINK WAT GAS TERUG..

Ik moest het echt even rustiger aan doen. Maar hoe doe je dat als je je daar zelfs te onrustig voor voelt?

Ik vulde een aantal dagen met Netflix. Wat dus helemaal geen donder hielp.. ja, op het moment dat ik aan het bank hangen was wel. Maar aan het einde van de dag baalde ik, want ik had niks nuttigs gedaan. Dus dat was ook geen oplossing. Op Instagram vroeg ik mijn volgers om tips. Het zal je vast niet verbazen dat Netflix kijken 1 van de meest genoemde antwoorden was 😀 Gevolgd door “even me-time: warme douche, gezichtsmaskertje en een boek lezen”. Hele fijne dingen, absoluut, maar dat zijn tijdelijke oplossingen.

MEDITATIE, UITWAAIEN EN LOSLATEN.

1 van mijn volgers had het over mediteren. Ik had daar zelf al eens over nagedacht, maar dacht dat het niets voor mij zou zijn. Ik dacht namelijk dat het ontzettend “zweverig” was. Ik besloot het toch een kans te geven (zoals mijn wederhelft al zei: probeer het gewoon eens, misschien is het wel heel fijn).

Nou, ik kan je zeggen dat het (voor mij) zeker niet zweverig was. Het hielp zelfs om wat rustiger te worden. Niet elke meditatie was even fijn, maar dat is een kwestie van zoeken welke vorm van meditatie geschikt is voor wat mij op dat moment bezig houd. 1 van de dingen die mediteren mij heeft geleerd is gevoelens erkennen en loslaten. Nu ga ik niet beweren dat ik dat na een paar meditaties voor elkaar heb gekregen hoor, want dat is een proces. En daar zit ik dus nog middenin.

Ik besef nu maar al te goed hoe belangrijk het is om echt naar je lichaam en intuïtie te luisteren. Dat, hoe graag ik het ook zou willen, ik het niet allemaal tegelijk kan. En dat ik vaker naar het strand moet om uit te waaien. Het strand is namelijk voor mij echt de plek om mijn hoofd leeg te maken en alles even goed te voelen om er daarna mee verder te kunnen.

HOE GAAT HET NU? ALLES WEER OKÉ?

Wat zou het fijn zijn als het zo simpel was, dat een paar weekjes rustig aandoen dé oplossing zou zijn. Het helpt zeker, maar als ik nu gelijk weer verder zou gaan als ik voor die tijd deed dan kan ik over een maand of 2 weer opnieuw beginnen. Het gaat gelukkig wel weer wat beter, het ergste negatieve gevoel is weg.

Het bloggen, en alles wat daar bij komt kijken, pak ik nu weer langzaam op. Net als wat achterstallige taken die al tijden op mij liggen te wachten. Maar no pressure, op het gemakje.. elke dag een beetje.

“HEB JIJ WEL EENS IETS VAN MEDITATIE GEPROBEERD OM TOT RUST TE KOMEN?”

Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter