Help, mijn kind eet geen groenten (+ de rest..)
De titel zegt eigenlijk al genoeg. Mijn kind, mijn lieve, gezellige en vrolijke kleuter eet geen groenten. Wanneer dat is begonnen en wat wij allemaal al geprobeerd hebben kun je in dit artikel lezen.
HET IS EEN FASE?!
Elk kindje komt in de “ik ga die groenten echt niet eten” fase. Vaak is dat zo rond de peuterpuberteit. Ze komen daar vaak vanzelf weer uit. Het kost van ons als ouders vaak het nodige geduld en het doet een aanslag op onze creativiteit. Maar het lost zichzelf meestal zelf op. Meestal he, want Alyssa is nu ruim 6 jaar en ze zit nog steeds in die fase. Alhoewel ik het geen fase meer kan noemen..
VAN ALLESETER NAAR BIJNA ALLES NIET-ETER.
Alyssa was altijd een goede eter. Brood, aardappelen, vlees, groenten en pasta’s.. ze lustte het allemaal. Natuurlijk had ze wel zo haar voorkeuren en dingen die ze liever niet at, maar dat is normaal. Dat hebben we allemaal wel.
Toen ze een jaar of 2, 2,5 jaar was kreeg ze een buikgriepje. En daarmee begon de ellende. Tijdens de buikgriep at ze niet veel. Dat is niet vreemd natuurlijk, maar dat bleef ze volhouden toen de griep voorbij was. Ze weigerde zo goed als alles wat op warm eten leek. Ze at gelukkig wel brood en drinken ging ook redelijk.
De huisarts vond het allemaal niet zo bijzonder. Hij gaf wel aan dat dit waarschijnlijk niets met de peuterpuberteit te maken had, maar dat ze gewoon weer even moest ervaren dat ze gewoon kon eten zonder daar ziek van te worden. Het zou met een week of 2 wel weer beter gaan. Dan zou ze wel weer gaan eten. Nou.. ik dacht het niet, vriend! Nu, 4 jaar later, zijn bruine bonen de enigste groenten die ze wel eet.
WE HEBBEN ECHT VAN ALLES GEPROBEERD!
“Gewoon even volhouden joh, dan geeft ze het vanzelf wel op”. Deze uitspraak heb ik al veel gehoord. Ik heb ‘m zelf ook vaak genoeg gebruikt tegen anderen die een kindje hadden die iets wel of juist niet deed. Maar voor Alyssa gaat deze uitspraak niet op. Wat we allemaal al hebben geprobeerd?
- Geen druk leggen op het eten.
- Wel druk leggen op het eten.
- Hele kleine porties groenten.
- Omkopen (sowieso niet slim, maar Alyssa snapt het hele concept niet door haar beperkingen).
- Laten helpen bij het eten klaarmaken.
- Enthousiast reageren als ze besluit een klein hapje te proeven.
- Boos worden.
Niks van dit alles heeft geholpen, want ons kind eet geen groenten. En omdat het amper eten echt te lang ging duren zijn wij overstag gegaan en geven haar iets te eten wat ze wel lust. De frustratie, het boos zijn.. het werd gewoon te veel. Momenteel geef ik haar als tussendoortje zo’n knijpzakje met een mix van fruit en groenten. Is natuurlijk geen oplossing, maar we moeten toch iets.
SERIEUS PROBLEEM.
Er is allang geen sprake meer van een fase, maar het is nu echt een probleem. De kinderarts in het ziekenhuis heeft ons wel redelijk gerust kunnen stellen, want de voeding die ze binnenkrijgt is voldoende om goed te groeien en te functioneren. Dat is fijn, maar het blijft een probleem. Het is voor haarzelf ook erg rot, want het is namelijk niet zo dat ze niks wil proberen. Maar zodra het in de buurt van haar mond komt of als het haar lippen raakt dan lukt het haar niet en duwt ze het weg. Helaas is dit een veel voorkomend probleem bij autisme.
Dat betekent natuurlijk niet dat we ons er maar bij neerleggen, want we weten namelijk dat ze wel veel groenten lust. Ze heeft ze eerder namelijk allemaal wel gegeten. We blijven gewoon kleine beetjes groenten geven in de hoop dat ze toch besluit om er wat van te eten. Wij kregen overigens het advies om het aan te pakken zoals je dat doet wanneer een baby aan nieuwe smaken moet (1 smaak regelmatig en kort op elkaar laten proeven). Laatst at ze een kipnugget van de Mac, dus… 😉
“HEB JIJ DE GOUDEN TIP VOOR ONS? LAAT HET DAN WETEN IN DE REACTIES.”
Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter
5 reacties
mieke
mijn zoontje eet ook nauwelijks groenten. hij heeft af en toe een fase waarin hij bijvoorbeeld veel komkommer of wortel wilt eten(hij heeft in de dierentuin ooit een schildpad een wortel zien eten en toen wilde hij dat ook ineens) maar dat is vaak na een paar dagen weer over en dan moet ik wachten tot er een nieuwe groente-fase komt.
een vriendin gaf me ooit de tip om bijvoorbeeld pompoen of wortel pannenkoekjes te maken, daar is hij nml dol op…misschien kun je dat eens proberen. of bijvoorbeeld smoothie maken met groente en fruit (is hier absoluut geen succes, maar wie weet bij jou wel)
missdudeblogging
Lastig he?! De wortel pannenkoekjes ga ik eens proberen, misschien dat ze dat wel wat vind, dank je wel!
Pleegmoeder
Kan het niet en angst voor overgeven/misselijk worden zijn? Je schrijft specifiek dat het begin met een buikgriepje… schrijft zou het de moeite waard vinden om dat eerst uit te zoeken.
Verder zou ik beginnen met rauwe groente met een dipje. Houdt ze van ketchup op mayo? Dan lekker dat! Anders hoemous, smeerkaas (evt even in de magnetron), dipsausjes op basis van kwark, lekker samen verzinnen, kopen, maken en snoepen… Niet als avondeten, (laat het avondeten en sociaal en gezellig moment zijn) maar bijv om half vijf voordat je gaat koken?
Ook een goed idee is om samen soep te maken, wat zou en mooie kleur soep geven? Welk vlees is lekker erin? Zullen we er lettertjes indoen? Of hartjes of…? (Er worden superleuke vormen pasta en vermicelli verkocht) Gaan we het mixen? Of juist niet? En dan papa laten proeven, opa en oma of die lieve buurvrouw… “heb jij dat gemaakt??? Wauw superlekker!!! Wat kan jij goed koken!!”
Andere manieren, andere momenten, andere vormen… Het AVI vetten zou ik bombarderen tot sociaal, ontspannen gezinsmoment. Geen druk, twee borden één met wat ze sowieso lekker vind en op zal eten en één met van alles wat ze mag proeven. Niet lekker? Dan mag je het weer op je bordje spugen…
Het klinkt heel makkelijk allemaal maar ik weet hoe moeilijk het is. Het vreet aan je en kost bakken energie… Geef jezelf ruimte, niks hoeft vandaag opgelost, neem de tijd en probeer te ontspannen!!!
Pleegmoeder
Kan het niet en angst voor overgeven/misselijk worden zijn? Je schrijft specifiek dat het begin met een buikgriepje… schrijft zou het de moeite waard vinden om dat eerst uit te zoeken.
Verder zou ik beginnen met rauwe groente met een dipje. Houdt ze van ketchup op mayo? Dan lekker dat! Anders hoemous, smeerkaas (evt even in de magnetron), dipsausjes op basis van kwark, lekker samen verzinnen, kopen, maken en snoepen… Niet als avondeten, (laat het avondeten en sociaal en gezellig moment zijn) maar bijv om half vijf voordat je gaat koken?
Ook een goed idee is om samen soep te maken, wat zou en mooie kleur soep geven? Welk vlees is lekker erin? Zullen we er lettertjes indoen? Of hartjes of…? (Er worden superleuke vormen pasta en vermicelli verkocht) Gaan we het mixen? Of juist niet? En dan papa laten proeven, opa en oma of die lieve buurvrouw… “heb jij dat gemaakt??? Wauw superlekker!!! Wat kan jij goed koken!!”
Andere manieren, andere momenten, andere vormen… Het avondeten zou ik bombarderen tot sociaal, ontspannen gezinsmoment. Geen druk, twee borden één met wat ze sowieso lekker vind en op zal eten en één met van alles wat ze mag proeven. Niet lekker? Dan mag je het weer op je bordje spugen…
Het klinkt heel makkelijk allemaal maar ik weet hoe moeilijk het is. Het vreet aan je en kost bakken energie… Geef jezelf ruimte, niks hoeft vandaag opgelost, neem de tijd en probeer te ontspannen!!!
missdudeblogging
Dank je wel voor het uitgebreide meedenken, heel lief! Ik probeer haar zoveel mogelijk te betrekken bij het eten maken, maar het lastige is dat ze qua ontwikkeling heel laag zit (ong 1,5 jaar). Het schijnt een veel voorkomend probleem bij kinderen met autisme te zijn (ze heeft sinds kort de diagnose) Ze wil wel nieuwe dingen proberen, maar zodra het dichtbij haar mond komt dan kan of durft ze het niet. De twee bordjes ga ik proberen en de rauwe groenten met een dipje ga ik ook uitproberen. Nogmaals dank je wel! <3