Even voorstellen: de uitgebluste moeder
Oké de titel van dit artikel klinkt misschien heel erg schokkend, of juist ontzettend overdreven, maar ik kan het niet mooier maken dan het is. Ik ben moe. In dit artikel vertel ik je waarom ik soms een uitgebluste moeder ben.
2 LIEVE, MAAR ONTZETTEND DRUKKE KINDEREN.
Ik hou ontzettend veel van onze twee meiden, maar ze zijn gewoon druk! Ja, ik weet dat ik niet de enige moeder ben die drukke kinderen heeft. Maar er is een verschil tussen druk en eh, druk. Als mijn meiden druk zijn dan weet ik van te voren al dat de ene alleen stopt als ze er op aangesproken word en de andere kan gewoon niet stoppen. En voor het geval je nu denkt “alle kinderen zijn wel eens een dagje heel erg druk, dus stel je niet zo aan!” heb ik eigenlijk maar 1 ding te zeggen.. Ja, ik weet het.. als het maar om 1 dagje ging, zou je mij er ook zeker niet over horen. Maar hier is het elke dag “feest” en dat is best vermoeiend.
ALLEBEI HEBBEN ZE EEN BIJZONDERE GEBRUIKSAANWIJZING.
Naast dat allebei onze schatjes dus enorm druk zijn, hebben ze allebei een bijzondere gebruiksaanwijzing. We hebben een puber gebruiksaanwijzing én een peuter/kleuter gebruiksaanwijzing. En wat maakt die gebruiksaanwijzingen dan zo bijzonder vraag je je misschien af? Nou, op het moment dat wij denken dat we dé methode hebben gevonden om ze op de juiste manier te benaderen en te begeleiden.. dan verandert die gebruiksaanwijzing dus weer en kunnen we weer van voor af aan beginnen. Alles wat eerst werkte heeft dan ineens het tegenovergestelde effect, waardoor het wel weer even duurt voordat we weer iets nieuw hebben bedacht om alles toch in goede banen te leiden.
Nu klinkt dat misschien allemaal helemaal nog niet zo erg, daarom zal ik jullie even een voorbeeld geven om aan te tonen hoe vermoeiend het soms is
Alyssa is, mede door haar ontwikkelingsachterstand, ontzettend snel overprikkeld. Gaandeweg hebben we al veel dingen uitgeprobeerd om haar te kalmeren en er doorheen te helpen. Zo is er een tijd geweest dat ze rustig werd van haar favoriete muziek, maar dat was een tijdelijke oplossing. Toen kwamen wij erachter dat kleien een hele fijne manier is voor Alyssa om de prikkels te verwerken, dus ik was hele dagen met haar aan het kleien. Maar ineens, van het ene op het andere moment, zorgt kleien er voor dat het alleen maar erger word. Met als gevolg dat ze zo enorm wild word en dus geen controle meer heeft over haar doen en laten. We hebben ook een tijdje geprobeerd om haar even uit te laten razen.. dat was dus ook maar een tijdelijke oplossing. En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.
Lees ook: soms doe ik ook maar wat
Dit is zomaar 1 klein voorbeeld om een beeld te schetsen.. wat ik hiermee wil zeggen, is dat het enorm lastig is om voor elk ding een simpele oplossing te vinden. Bij Nadia ligt het allemaal weer anders. En ik moet wel zeggen, dat Nadia nu echt wel goed te begrenzen is met woorden. Als wij haar uitleggen dat ze nu toch echt even rustiger moet doen dan snapt ze dat wel. Ze vind het niet altijd leuk, maar ze snapt het wel.
ALS ZE OP BED LIGGEN KUN JE TOCH BIJTANKEN?!
Als allebei de meiden op bed liggen en het huis is aan kant dan kan ik echt wel even bijkomen van de drukke dag. Vaak zit ik dan met mijn lieve wederhelft op de bank en dan vragen we ons af of het die avond wel gaat lukken om samen een serie of filmpje te kijken. Want de meiden liggen dan wel op bed, maar dat betekent niet dat je ze ook niet meer hoort. Of nou ja, dat we Alyssa niet meer horen. Er is een heerlijke tijd geweest dat ze “gewoon” lekker ging slapen. Maar de afgelopen maanden is er niks gewoons aan lekker slapen.
SLAPEN IS TOCH NIET NODIG?
Toen Nadia nog een stuk jonger was, had ze echt moeite om in slaap te komen. Ze sliep vaak pas tegen een uur of 10. Omdat ze niet kon slapen kwam ze regelmatig haar bed uit. Gelukkig is dat vanzelf over gegaan. Ze komt nu soms nog moeilijk in slaap, maar ze blijft dan gewoon in haar bed liggen en valt in slaap zonder “hulp”.
Alyssa heeft dezelfde problemen met slapen plus een beetje extra. Op een goede avond valt Alyssa rond tien uur in slaap, zonder hulp. Wat natuurlijk voor een meisje voor haar leeftijd al erg laat is aangezien ze er de volgende ochtend op tijd uit moet. Op een slechte avond, wat zeker 2x per week voor komt, is het echt nachtwerk. Dan heeft ze mij echt nodig naast haar om in slaap te vallen. Vaak is het dan niet voor 01:30 dat ze eindelijk slaapt en ik dus ook naar mijn bed kan. Om er de volgende dag (de dag die dan officieel al begonnen is) weer om 07:30 uit te moeten. Zulke avonden zijn slopend, die zorgen er voor dat ik soms echt een uitgebluste moeder ben.
HET IS EEN FASE?!
De hoop dat dit allemaal een fase is heb ik eigenlijk al opgegeven. Dit is hoe het bij ons thuis nu eenmaal gaat. Het klinkt misschien allemaal erg negatief, maar ook deze uitdagingen hebben zo hun leuke kanten. Behalve het slapen, dat is gewoon fuck.. Maar eerlijk is eerlijk, ondanks dat ik soms gewoon zo moe ben en dat het soms lastig is.. De drukte hier in huis levert soms ook hilarische momenten op. En als de meiden allebei lekker ontspannen op de bank zitten en samen lol hebben, dan neem ik de vermoeidheid absoluut voor lief. Want ik zou het voor geen goud willen missen.
Zijn jullie ook wel eens zo moe dat je even niet meer weet hoe je het vol moet houden? En wat doe je dan?
Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter
2 reacties
Lodi
Wat mooi en eerlijk geschreven en wat naar eigenlijk dat je je nog moet verdedigen ook. Hier heb ik momenten dat ik compleet af ben, al moet ik zeggen dat het nu de jongens ouder worden, beter gaat. Ze zijn beide ziek en hebben elke dag zorg nodig, nu ze ouder zijn kunnen ze dit begrijpen. Vroeger was het een stijd, elke dag weer, omdat ze het niet begrepen, toen heb ik vaak met de handen in het haar gezeten en opladen kan niet, want we kunnen niet even samen op stap aangezien ze elke dag deze zorg nodig hebben.
Ik wil je even stekte wensen en een virtuele dikke knuffel.
missdudeblogging
Dank je wel lieve Lodi! De oudste gaat hier nu wel een stuk beter, maar vooral de jongste bezorgt me soms momenten dat ik met mijn handen in het haar zit. En net wat je zegt, even opladen gaat haast niet. Voor jou ook een dikke knuffel!