Een dag uit het leven van mijn overprikkelde kleuter

Ik schrijf regelmatig over overprikkeling. Enerzijds om informatie te geven en anderzijds om te laten zien hoe overprikkeling zich kan uiten. Overprikkeling uit zich namelijk niet altijd op dezelfde manier. Vandaag geef ik jullie een uitgebreid kijkje achter de schermen en laat ik jullie een dag uit het leven van mijn overprikkelde kleuter zien.

EEN DAG UIT HET LEVEN VAN MIJN OVERPRIKKELDE KLEUTER.

Alyssa gaat 4 dagen in de week naar het dagcentrum. Op die dagen maak ik haar om 07:30 wakker en het is elke keer een verrassing hoe ze wakker word. Als ze ’s avonds op tijd is gaan slapen en doorgeslapen heeft, dan is het wakker maken niet zo’n probleem. Dan komt ze vrij vlot en vrolijk haar bed uit (dat is natuurlijk bij iedereen zo). Als wij beneden komen is Nadia al zo goed als klaar om naar school te gaan. Zij zit dan nog even tv te kijken. Alyssa vind dat lastig. Deels omdat de tv voor prikkels zorgt en deels omdat Alyssa gewoon muziek aan wil. Alyssa hangt dan om mij heen met haar vingers in haar oren.

DE OCHTENDSPITS.

Nog voordat Alyssa’s ontbijt op tafel staat zitten haar geliefde vingerpoppetjes al om haar vingers. Deze poppetjes zijn niet zo maar speelgoed, ze helpen haar om rustig te blijven. Heel fijn natuurlijk, maar ze zorgen er ook voor dat ze in zichzelf keert, wat weer extra prikkels geeft. Je kunt je dan vast wel voorstellen dat het niet altijd even makkelijk is om de poppetjes weg te moeten leggen voor het eten. Het ontbijten zelf gaat prima, al is ze tussen de happen door vaak even erg wild. 

Na het ontbijt is het tijd om aan te kleden, tanden te poetsen en haren te kammen. Momenteel is ze niet zo’n fan van aankleden en maakt er een spelletje van. Geen punt, want we hebben ’s morgens voldoende tijd. Het is alleen jammer dat ze niet weet wanneer ze moet stoppen. Maar goed, het tanden poetsen en haren kammen zijn zo gedaan (en dat terwijl ze mega lang haar heeft). 

 

 

Totdat ze opgehaald word is ze aan  het spelen, niet met speelgoed maar alles wat ze hoort of ziet moet even de nodige aandacht krijgen. Ik moet toegeven dat dat er ontzettend grappig en schattig uitziet, maar eigenlijk zorgt het ervoor dat ze niet tot spelen of even rustig zitten komt. Alles wat ze ziet en hoort komt gewoon heel hard bij haar binnen en  daar kan ze niet zo goed mee omgaan. 

TIJD VOOR “SCHOOL”.

Alyssa gaat rond 08:30-08:45 met een bus naar het dagcentrum. Zodra mijn telefoon gaat ’s morgens zegt ze “Alyssa shool toe”. Zodra ze haar jas aan heeft, heeft ze geen oog meer voor iets anders dan naar buiten gaan. Half rennend en huppelend gaan we naar de bus toe, waar ze vrolijk begroet word door de chauffeur. Als ze eenmaal in de bus zit, en ik haar een dikke kus heb gegeven, slaat haar drukke gedrag om en word ze enorm stilletjes. Gelukkig is dat altijd maar van korte duur.

Op het dagcentrum is Alyssa momenteel erg wisselend. Ze is snel overprikkeld door geluiden van groepsgenootjes en keert snel in zichzelf. Op andere momenten heeft ze de grootste lol en doet ze haar werkjes en de activiteiten prima mee. Omdat haar overprikkeling momenteel pittig is, kijkt de ergotherapeut regelmatig mee en geeft tips en advies over hoe wij, en de begeleiders, haar rustig kunnen krijgen en alert kunnen houden.

NA SCHOOLTIJD.

Rond 16:00 komt Alyssa weer thuis. Je zou denken dat ze ontzettend moe is van zo’n lange dag, maar als je haar zou zien dan zou je je al snel afvragen waar ze haar energie vandaan haalt. En dat vragen wij ons dus ook af. Maar schijn bedriegt hoor, ze is dan namelijk echt wel moe. Ondanks dat ze zo moe is zoekt ze de prikkels zelf op. Ze gunt zichzelf dan geen tijd om iets te drinken of om even rustig te zitten. Ze wandelt een beetje de woonkamer door tot ze iets ziet waar ze mee wil spelen. Vaak zijn dat kaartjes van K3 of haar vingerpoppetjes. Het ene moment zit ze er naar te kijken en het andere moment roept en zingt ze er hard tegen. Als we haar dan iets vragen kijkt ze even en gaat net zo hard weer verder met haar spel.

Als ik ga koken wil ze graag helpen, Alyssa doet de aardappels die ik schil in een pan met water. Ze “mikt” ze in de pan in de hoop dat er wat water spetters in haar gezicht komen. Dat vind ze zo grappig en heeft dan de grootste lol. Ze staat dan te springen en laat zich op de grond vallen. “Alyssa, doe eens even rustig schatje” maar dat lukt haar niet, het gevoel van de waterdruppels is te intens en ze wil dat gevoel niet kwijtraken. Als de druppels weg zijn zoekt ze naar een andere manier om dat gevoel te kunnen krijgen en als dat niet lukt dan rent ze de gang in om daar “wild” te doen. Zodra we gaan eten is ze wel rustig en ontspannen. 

DE AVONDSPITS.

Na het avondeten is Alyssa wederom één bonk energie, niet zo gek natuurlijk want van een goede maaltijd krijg ik zelf ook energie. Met al haar energie wil ze dan van alles doen, en dan het liefst nog alles tegelijk ook. Dus puzzelen, kleien, zingen en springen tegelijk. Zie je het al voor je? Ze is dan zo druk in haar koppie dat het haar allemaal even teveel word. Wij hebben echt met onze handen in ons haar gezeten, want alles wat wij probeerden om haar rustig te krijgen werkte niet. Met als gevolg dat ze zo overprikkeld raakte, dat ze of heel boos of heel erg verdrietig was. Zo boos en verdrietig dat ze niet naar bed wilde. En natuurlijk heeft ze dan niet veel te willen, maar elke avond een strijd om haar in bed te krijgen is gewoon slopend.

Nu hebben we er een soort van routine in gekregen, op advies van de ergotherapeut zijn we muziek in gaan zetten om Alyssa wat rustiger te krijgen. Muziek is altijd al enorm belangrijk geweest voor Alyssa en muziek zorgt ervoor dat je haar aandacht kan krijgen. Een half uur voordat Alyssa naar bed gaat gaan we samen op de bank liggen. Ik zeg haar dan dat we zo naar bed gaan. “Oogjes dicht” zegt ze dan. Vlak voordat we naar boven gaan zet ik rustgevende yoga muziek aan en dan weet ze dat we naar boven gaan. De muziek zorgt er voor dat ze niet boos en verdrietig is en dat ze gewoon netjes haar dingetjes doet. 

HET LEED DAT SLAPEN HEET.

Je zou denken dat ze direct in slaapt valt van alle prikkels die ze op een dag te verwerken heeft, maar helaas is dat niet zo. Als ze eenmaal in bed ligt, met de yogamuziek aan, dan hoor en merk je dat ze nog zoveel in haar hoofd heeft wat er eerst nog uit moet. Ze komt regelmatig haar kamer uit. Als ze dan zover is dat ze wel blijft liggen kan ze urenlang zingen, praten en roepen. Er zijn dagen dat ze het tot 01:30 volhoud. De ene keer helpt het als ik bij haar ga liggen en de andere keer maakt dat haar alleen maar drukker. 

Gelukkig zijn er ook dagen dat ze om 21:00 “al” slaapt en zo heel af en toe slaapt ze vrijwel direct als ik haar in bed leg. Dat klinkt heel fijn, maar de realiteit is dat ze dan om 04:00 klaar wakker is en dan ook niet meer slaapt. En ik dus ook niet. Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat ze het niet expres doet maar het is een vervelende cirkel die gewoon ontzettend vermoeiend is.

DE VOLGENDE DAG BEGINNEN WE GEWOON WEER OPNIEUW.

Op deze manier gaan de dagen met onze overprikkelde kleuter. De dagen dat ze naar het dagcentrum gaat zijn nog niet eens zo heel erg, maar in het weekend en op dinsdag gaat het de hele dag door. Ondanks dat het soms lastig is en  vermoeiend, is het ook wel grappig om haar bezig te zien en haar te horen zingen en kletsen. Al zou het ook wel fijn zijn als ze gewoon lekker met speelgoed zou spelen. Maar dat zal vast vanzelf wel een keer komen..

 

Volg je mij al op social media? Je kunt mij vinden op Facebook, Instagram en Twitter